Soms voelt het leven even zwaar ,
niemand die het aan mij ziet .
Verlies ik even al mijn kracht,
zou willen dat het leven alleen vrede was .
De zon altijd scheen ,
met alleen liefdevolle mensen om mij heen ,
zo zou het eeuwig moeten zijn ,
maar ach dat ligt ooit in het verschiet.
Nu moet ik nog meemaken ,daar waar ik van leer ,
en maak ik die fouten in mijn volgend leven niet weer .
Raap me weer bij elkaar , de zon scheen ,
helaas niet allemaal liefdevolle mensen om mij heen,
er is lijden , zorgen ,en verdriet ,
en niemand die dat in aan de buitenkant ziet .
Graag zou ik deze tijd overslaan ,
helaas zal dat niet gaan .
Dus ik tover de lach ,
laat vallen de traan ,
en ik ga met alle moed in mij, er weer tegen aan .
Annie .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten